เมื่อเช้าหน้าต่างดูจะไร้ประโยชน์เป็นพิเศษ

สาเหตุหลักเพราะก้อนไอน้ำบาง ๆ มาขวางไม่ให้โลกภายนอกสะท้อนแสงแล้วแยงเข้าม่านตา

ไม่ว่ามองออกนอกหน้าต่าง หรือมองกำแพง

ก็ได้ทัศนวิสัยพอ ๆ กัน

อุณหภูมิใกล้ศูนย์มากกว่าเมื่อวาน หรือวันก่อน หรือวันก่อนหน้านั้น

เหมือนกับพระอาทิตย์ส่งหมอกมาทำงานแทน

แต่เข็มสั้นยังปัดไม่ถึงเลขเก้าดี

ต้นไม้ ตึกรามต่าง ๆ ก็โผล่ราวมีใครเพิ่งหยิบมาวางไว้หมาด ๆ

หมอกก็ทะยอยกันลอยไปเป็นเมฆเกลื่อนฟ้า

ใจหนึ่งก็อยากถามพระอาทิตย์ว่าเมื่อเช้าหายไปไหน

แต่ก็ช่างเถอะ

ตอนนี้ อยู่ที่นี่ก็ดีแล้ว

18/03/2015

โลก

1.

พบว่าเพลงที่ชอบฟัง ทั้งที่ซื้อมาเก็บไว้ก็ดี ที่ไปขวนขวายมาอย่างถูกกฏหมายก็ดี

ไม่ถูกกฏหมายก็… นั่นแหละ

ประมาณหนึ่งในสี่ เป็นเพลงประกอบหนัง ละคร และ/หรือซีรี่ส์ฝรั่ง

ก็ไม่แน่ใจว่าทำไมชอบฟังเพลงจากหนังละครเป็นพิเศษ

มาเดามั่ว ๆ ว่า เวลาฟังเพลงที่มาจากหนังเรื่องไหน เราก็จะนึกถึงฉากที่เพลงมันขึ้นมา ก็จะมีความรู้สึกร่วมไปกับเพลงนั้น ๆ ตาม

ประมาณว่าความรู้สึกจากหนังมันฝังเข้าไปในเพลง

ขอออกตัวก่อนว่าเราเป็นคนคิดมากเป็นวิสัย เพราะฉะนั้นแก่นของโพสนี้อาจจะไม่ได้มีอะไรไปมากกว่าความขี้กังวลของเราเอง

เรื่องของเรื่องคือ เดี๋ยวนี้เราไม่ชอบมีข้ออ้าง

ที่บอกว่าเดี๋ยวนี้ เพราะเมื่อก่อน (ตอนเด็ก ๆ น่ะ) เวลาเราทำอะไรผิดเราจะชอบแก้ตัว จากมุมมองของเราคือการให้เหตุผล เช่น ตอนอยู่โรงเรียนประจำ กินข้าวไม่หมด ครูก็ถามว่าทำไมไม่กินให้หมด เราก็ตอบว่าเราปวดท้อง ซึ่งตอนนั้นเราปวดท้องจริง ๆ

แต่ในมุมมองของครูคือข้ออ้างไง ครูเลยดุเราว่า อย่ามาโกหก ถึงไม่ชอบกินก็ต้องกินให้หมด แล้วก็บังคับเราให้กินจนหมด

ไปอ่านเจอ (ที่ไหนก็จำไม่ได้ ขออภัย) ว่าคนเยอรมันหลายต่อหลายคนไม่ชอบพูดพร่ำทำเพลง โดยเฉพาะเวลาจะคุยเรื่องงานหรือเรื่องที่เป็นทางการอื่น ๆ

คือมาถึงก็เข้าเรื่องเลย ไม่ต้องสมอลทอลค์

ฤดูหนาวไล่พระอาทิตย์กลับขอบฟ้าก่อนเวลาอันควร

จนกลางคืนลืมเตรียมดาวมาประดับ

มีแค่ไฟถนนเรียงราย ที่มองผ่านหมอกแล้วคล้ายใครเอาดวงดาวมาปักเสาไว้

เสียงจ็อกแจ็กจอแจของผู้คน

บางครั้งก็ก็อบแกบเมื่อรองเท้ากระทบถนน

ไฟเขียวเหลืองแดงกระพริบสลับดูวกวน

วกวนจนไม่มีใครสนใจพระจันทร์

…พระจันทร์ที่ไม่ได้อยู่บนฟ้า ณ ขณะนี้

แต่เชื่อว่า ถ้าตั้งใจฟังดี ๆ

จะได้ยินเสียงพระจันทร์กระซิบกับคนผ่านไปมา

“คืนนี้ฉันสว่างนะ”

พระจันทร์พูดด้วยรอยยิ้ม

11/02/2015

โลก

1.

พักนี้มีเรื่อง ๆ หนึ่งให้นึกถึงเล่น ๆ

คือเรื่อง “โชค”

ก็ไม่รู้ว่าอายุมันเพิ่มขึ้นมาถึงจุดเปลี่ยนผ่านจุดไหนยังไง หรือเพราะเหตุผลอื่นใด ถึงคุยกับใครก็โยงเข้าเรื่องนี้ไปซะหมด

เพิ่งสังเกตว่าตัวเองเป็นคนชอบแบ่ง ชอบจัด

ชอบ (ขออภัย) compartmentalise

ถ้าเป็นรูปวาดเอาไปลงที่นู่นนะ

ถ้าเขียนอะไรเพ้อ ๆ เอามาลงที่นี่

แต่ถ้ามันเพ้อแบบดิบ ๆ ไปลงอีกที่

ช่องว่างระหว่างถนนกับก้อนเมฆมีเกล็ดน้ำแข็งมากกว่าปกติ

เสียงกรอบแกรบดังระงมทุกครั้งที่แผ่นหิมะกระทบพื้นผิว

กรอบแกรบ กรอบแกรบ

หากไม่ตั้งใจฟังคงไม่ได้ยิน

กรอบแกรบไปรวมกับเกล็ดอื่นๆ

บันดาลทุกด้านที่แหงนขึ้นฟ้าให้ขาวโพลน

ให้ขาวฟู

“สวย” อธิบายไปแบบไม่ต้องมีสำบัดสำนวนวุ่นวาย

สวยจนลืม

ลืมว่าจักรวาลนี้มีแสงแดด

แต่ก็ไม่เป็นไร

ไม่มีแสงแดดสักวัน

ก็ไม่เป็นไร

30/01/2015

โลก

กว่าท้องฟ้าจะมีหน้าต่างห้องนอนมากั้นก็มืดค่ำเสียแล้ว

อากาศวิ่งวนวุ่นวาย

กลายเป็นลมหนาวๆ มาประทับหน้า

แหงนมองขึ้นไป

ฟ้าไม่มีดวงไฟลูกใหญ่มาส่องแล้ว

เหลือเพียงจันทร์ดวงกระจ้อย

ประมาณ.. ศูนย์จุดห้าดวง

ราวอีกครึ่งหนึ่งปลีกออกไปนอนพัก

เหมือนเป็นคำแนะนำ

น่าจะตามจันทร์ครึ่งนั้นไป

28/01/2015

โลก

มั่นใจว่าไม่มีคำจำกัดความของคำว่า “โปรย”

ที่จะแม่นยำไปกว่าหิมะที่ตกอยู่ ณ เวลานี้

เกล็ดน้อยๆ สะท้อนแสงไฟถนน

คล้ายเศษดาวบนท้องฟ้าทะยอยกันลงมาเที่ยวพื้นดิน

รู้ตัวอีกที ทางเดินคอนกรีตสีเทาก็กลายเป็นขาวฟู

หวังว่าจะไม่ได้คิดไปเอง หากบอกว่าหิมะวันนี้

สวยกว่าหิมะปกติหลายเท่า

อาจเป็นเพราะเพลงช้าๆ เบาๆ ในอากาศ

หรือหิมะบางเกล็ดที่แล่นมาลงตรงหน้าต่าง

หรือเพราะผู้คนที่เดินผ่าน ในเสื้อกันหนาวบวมๆ

แต่ก็นั่นแหละ หวังว่าจะไม่ได้คิดไปเอง

แต่ก็นั่นแหละ หิมะวันนี้สวยกว่าปกติ

20/01/2015

โลก