ไม่ได้แหงนมองฟ้ามานานแล้ว

“คงเพราะไม่มีอะไรให้กังวลใจ” บอกตัวเองว่าอย่างนั้น

เพราะเมื่อนึกกลับไป ทุกครั้งที่มองท้องฟ้า

มันต้องมีอะไรในดวงตาทุกทีไป

บางทีเป็นฝุ่นผงให้ระคายตา

บางทีเป็นนำตาให้ระเคืองใจ

เห็นเพียงก้อนเมฆผ่านม่านความเสียใจในตา

ทำให้ลืมไปเหมือนกันว่า

“ไม่เศร้าก็มองฟ้าได้นะ”

บอกตัวเองว่าอย่างนั้น

06/12/2014

โลก