นาฬิกายังเดินไม่ทันเหนื่อย

ท้องฟ้าก็เริ่มมืด

พาเอาทั้งอุณหภูมิและทัศนวิสัยลดลงไปพร้อมๆ กัน

แต่จะว่ามืดก็ไม่มืดสนิทเสียทีเดียว

ยังมีแสงไฟสีส้มบ้าง ขาวบ้าง

ส่องสว่างตามทางเดิน

ตามหมู่ตึกและพงรั้ว

เจือเอาขอบฟ้าเป็นสีส้มจางๆ

พลันนึกขึ้นได้

พักนี้ไม่ค่อยเห็นดาว

เป็นสิ่งที่กลัวมาตลอด

ไม่ใช่การที่ไม่ได้เห็นดาว

แต่การที่ไม่ได้เห็นดาว

จนเคยชิน

28/11/2013

โลก