เวลาฉันพูดกับใครซักคน

อาจจะหลายคนก็ได้ คงไม่บ่อย

หลายครั้งฉันพูดถึงตัวเอง

ถึงตัวฉัน (ตัวฉันและตัวเองรูปร่างคล้ายกัน)

เป็นบุคคลที่หนึ่ง ผู้พูด

หลายครั้งฉันพูดถึงตัวเธอ

ตัวเธอเป็นบุคคลที่สอง

ผู้ที่ฟังฉันอย่างใจจดใจจ่อนั่นไง

หลายครั้งมีบุคคลที่สาม

เข้ามาในประโยคของฉัน

บุคคลที่สาม บุคคลที่ถูกเอ่ยถึง

แต่แทบไม่มีเลยสักครั้งที่ฉันพูดถึง

บุคคลที่สี่

บุคคลที่ไม่ถูกเอ่ยถึง

ฟังดูเศร้าแปลกๆ

แต่เชื่อเถอะ อย่าเศร้าไป

เพราะละไว้ในฐานที่คำนึง

:)