หลายวันมานี้กิจกรรมหลักคือการรอ

รอสิ่งของ

รอเหตุการณ์

รอผู้คน

หลายอย่างรอเพียงพักเดียว

ต่อแถว แค่สิบนาทีก็ได้อาหาร

บางอย่างรอนานหน่อย

มาเช้า ครึ่งชั่วโมงถึงเข้าเรียน

บางอย่าง

หนึ่งปี

สองปี

สามปี

รอแล้วยังไม่มา

มีคนบอกให้ใช้เวลา

แต่เวลาคงไม่มีเวลามาคอยคำสั่งจากผม

เวลาคงไม่ว่าง

บอกตัวเองอย่างนั้น